[ начало ] [ Ш ]

Шиккард

(Вильгельм Schickard) — немецкий математик и ориенталист (1592—1635). Известен своими многочисленными работами по различным областям математики, физики и астрономии. Из них следует указать: "Anemographia seu discursus philosophicus de ventis" (Тюбинген, 1631) и "Tractatus de Mercurio sub sole et aliis novitatibus uranicis" (ib., 1634). Последнее сочинение заключает в себе первое наблюдение прохождения Меркурия через диск Солнца. Для облегчения изучения созвездий Ш. изобрел особый прибор, описанный им в его "Astroscopium pro facillima stellarum cognitione excogitatum et commentariolo illustratum" (ib., 1623; новое изд., Штутгарт и Лейпциг, 1698). Важное значение имел также для развития картографии его труд "Kurze Anweisung, wie k ünstl iche Landtafeln aus rechtem Grund zu machen, und die bisher begangene Irrthum zu verbessern" (Тюбинген, 1669). Стараясь выполнить с наибольшей точностью порученное ему измерение герцогства Вюртемберг, Ш. решил, как показывает его переписка с Кеплером, совершенно независимо от Снеллия, известную задачу, носящую незаслуженно имя Потенота. Другие его работы касаются преломления лучей в атмосфере, разных вопросов оптики, наблюдений над метеорами и т. д. Как гебраист, Ш. приобрел известность следующими трудами: "Methodus linguae sanctae, breviter complectens universa quae ad solidam eius cognitionem ducunt" (Тюбинген, 1614); "Bechinat Happeruschim, liber interpetationum hebraicarum in Genesin" (ib., 1621); "Bechinat Happeruschim, prodromus examinis commentationu m rabbinicarum in Mosen" (1624); "Biur Haophan, declaratio rotae, pro conjugationibus hebraicis noviter excognitae" (1621); "Dissertatio de nummis Hebraeorum" (1622); "Disputatio de nomine tetragrammato solius Dei proprio" (1622); "Deus orbus Saracenorum e pseudo-prophetae Mohammedis Alcorano projectus" (1622); "Horologium hebraeum" (1623); "Jus regium Hebraeorum e tenebris rabbinicis erutum" (1625); "Paradisus saraceno-judaica e geminibus auctoribus breviter descripta" (1625); "Series regum Persiae" (1628); "Bacchanalia Judaeorum" (1634).

См. K ä stner, "Geschichte der Mathematik" (т. IV, Геттинген, 1800); "Epistolae W. Schickardi et M. Berneggeri mutuae" (Страсбург, 1673).


Page was updated:Tuesday, 11-Sep-2012 18:16:59 MSK