(Иосиф Szpaderski, 1816—†) — польский духовный писатель. По окончании курса в варшавской католической духовной академии, в 1839 г. был рукоположен во священника; был профессором гомилетики и патрологии в духовной академии в Варшаве. Главные его труды: "Lud wi ejski, jego religijno ść, moralno ść i byt materyjalny" ("Biblioteka Warszawska", 1852, т. II); "Nauka moralności" (Варшава, 1864; 2-е изд., 1869); "Katechizm szyli nauka religii katolickiej dla mł odzie ży" (там же, 1865; 2-е изд., Краков, 1870); "Mał y Katechizm dla szkól pocz ątkowych" (Краков, 1865); "Ksiąź ka do naboze ńś twa dla ucz ą céj si ę m ł odzie ży" (1866); "О zasadach wymowy, mianowicie kaznodziejskiej" (там же, 1870).